کارمزد اختیار معامله

کارمزد اختیار معامله یکی از بخش‌های اساسی فعالیت در بازار آپشن است که نادیده‌گرفتن آن می‌تواند تحلیل سود و زیان را به‌طور جدی تحت‌تأثیر قرار دهد. هر معامله‌گر برای انتخاب بهترین استراتژی و تصمیم‌گیری دقیق در مورد زمان ورود یا خروج از معامله، باید شناخت روشنی از ساختار کارمزدها و هزینه‌های معاملاتی این بازار داشته باشد.

در این صفحه، با نگاهی مرحله‌به‌مرحله به اجزای مختلف کارمزد اختیار معامله، نحوه محاسبه آن، تفاوت‌هایش با کارمزد سایر ابزارهای مالی و همچنین نکات مهمی که از نظر مالیاتی باید به آن‌ها توجه شود، خواهیم پرداخت. این آگاهی می‌تواند کیفیت معاملات شما را افزایش دهد و از بروز خطاهای رایج هزینه‌ای جلوگیری کند.

مفهوم کارمزد اختیار معامله

کارمزد چیست؟

کارمزد اختیار معامله به‌عنوان هزینه‌ای شناخته می‌شود که معامله‌گران برای استفاده از خدمات اجرایی و زیرساختی بازار به نهادهای مختلف از جمله بورس، شرکت سپرده‌گذاری مرکزی و کارگزاران پرداخت می‌کنند. کارمزد اختیار معامله هنگام ثبت هر سفارش خرید یا فروش قرارداد و همچنین در زمان اعمال اختیار، از طرف سرمایه‌گذار دریافت می‌شود و بخشی از هزینه‌های اجتناب‌ناپذیر فعالیت در بازار آپشن محسوب می‌گردد.

به طور کلی، ساختار تعیین کارمزد اختیار معامله کاملا مشخص و مبتنی بر استانداردهای از پیش تعریف‌شده است. محاسبه این هزینه‌ها معمولا به‌صورت درصدی از ارزش معامله یا قیمت اعمال انجام می‌شود. از آنجایی که ارزش یک قرارداد اختیار معامله بر اساس پریمیوم و نه قیمت واقعی سهم سنجیده می‌شود، مبلغ پرداختی کارمزد نیز نسبت به معاملات مستقیم سهام بسیار کمتر است. همین ویژگی باعث شده کارمزد اختیار معامله برای بسیاری از معامله‌گران جذابیت بیشتری داشته باشد و هزینه‌ مبادلات در این بازار به‌مراتب اقتصادی‌تر باشد.

برای درک بهتر مبانی بازار آپشن و آشنایی با مفاهیم پایه اختیار معامله، می‌توانید به صفحه اختیار معامله مراجعه کنید. در این صفحه، اصول اولیه، اصطلاحات کلیدی و ساختار معاملات اختیار به‌صورت ساده و کاربردی توضیح داده شده است تا پیش از ورود به جزئیات تخصصی، دید روشنی نسبت به این ابزار مالی داشته باشید.

کارمزد اختیار معامله نه تنها بخش جدایی‌ناپذیر فعالیت در بازار است، بلکه نقش مستقیم در تعیین سود و زیان نهایی استراتژی‌های معاملاتی دارد. آگاهی کامل از ساختار کارمزدها باعث می‌شود تصمیم‌های هوشمندانه‌تری بگیرید، معاملات با ریسک کمتر انجام دهید و برنامه‌ریزی دقیقی برای مدیریت سرمایه خود داشته باشید.

در این صفحه، همه جزئیات مرتبط با کارمزد اختیار معامله را پوشش داده شده است و به سوالات کلیدی معامله‌گران پاسخ داده شده است، از جمله:

• کارمزد اختیار معامله چقدر است؟
• آیا کارمزد اختیار معامله برای خریدار و فروشنده یکسان است؟
• آیا کارمزد اعمال قرارداد ثابت است؟
• آیا معاملات اختیار معامله مالیات دارند؟

با مطالعه ادامه مطلب، علاوه بر پاسخ به این پرسش‌ها، با نحوه محاسبه کارمزدها، تاثیر آن بر سود و زیان، تفاوت‌های کارمزد خرید، فروش و اعمال قرارداد، و نکات مالیاتی مرتبط با معاملات آپشن آشنا خواهید شد. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا نه‌تنها از نظر تحلیلی، بلکه از نظر مالی نیز معاملات دقیق‌تری داشته باشید.

کارمزد خرید و فروش قراردادهای اختیار معامله

کارمزد اختیار معامله یکی از بخش‌های مهم ساختار هزینه‌ای بازار اختیار معامله است که معامله‌گران در هنگام خرید، فروش یا بستن موقعیت معاملاتی باید آن را پرداخت کنند. کارمزد اختیار معامله توسط نهادهای مالی شامل بورس، شرکت سپرده‌گذاری مرکزی و کارگزاران دریافت می‌شود و هدف از آن پوشش هزینه‌های زیرساختی، پردازش معاملات و ارائه خدمات معاملاتی است.

تعیین میزان کارمزد اختیار معامله کاملا شفاف بوده و نسبت ثابت ۰٫۰۰۱۰۳ (معادل ۰.۱۰۳ درصد) از ارزش کل معامله را شامل می‌شود. ارزش معامله در اینجا بر اساس قیمت پریمیوم قرارداد و اندازه قرارداد که معمولا برابر با ۱۰۰۰ سهم است، محاسبه می‌گردد. به دلیل اینکه در معاملات اختیار معامله، ارزش هر قرارداد بر پایه پریمیوم تعیین می‌شود و نه قیمت واقعی سهم، هزینه نهایی کارمزد نیز معمولا بسیار پایین‌تر از معاملات مستقیم سهام است.

فرمول استاندارد محاسبه کارمزد خرید و فروش قراردادهای اختیار معامله

مقدار کارمزد خرید و فروش برای قراردادهای اختیار معامله برابر با

کارمزد = پرمیوم × اندازه قرارداد × 0.00103

است، این فرمول برای تمام انواع قراردادها (اختیار خرید و اختیار فروش) و برای همه نمادهای فعال در بازار آپشن یکسان است.

مثال عددی کارمزد اختیار معامله

فرض کنید قصد خرید یک قرارداد اختیار خرید با مشخصات زیر را دارید:

• پریمیوم قرارداد: ۴۰ تومان
• اندازه قرارداد: ۱۰۰۰ سهم

در نتیجه، کارمزد اختیار معامله  ۴۱.۲ =۰٫۰۰۱۰۳×۱۰۰۰×۴۰ تومان خواهد بود و همین مقدار نیز از طرف فروشنده قرارداد کسر می‌شود.

هرچقدر پریمیوم قرارداد افزایش یابد، کارمزد معامله نیز متناسب با آن افزایش پیدا می‌کند. در مقابل، برای قراردادهایی با پریمیوم‌های پایین، کارمزد ناچیز است و تأثیر محسوسی بر سود و زیان معامله‌گر ندارد.

چرا کارمزد اختیار معامله پایین است؟

در مقایسه با بازار سهام، ارزش مبنایی محاسبه کارمزد اختیار معامله بسیار کمتر است، زیرا:

• قراردادهای آپشن بر پایه پریمیوم معامله می‌شوند.
• پریمیوم معمولا بخش کوچکی از قیمت سهم است.
• ارزش قرارداد (Premium × Contract Size) کوچک‌تر از ارزش مستقیم خرید سهم است.

به همین دلیل، حتی زمانی‌که حجم معاملات بالا باشد، هزینه کارمزد اختیار معامله برای معامله‌گران فشار مالی قابل‌توجهی ایجاد نمی‌کند.

تأثیر کارمزد اختیار معامله بر سود و زیان: معاملات بزرگ و اسکالپینگ

• معاملات با پریمیوم بالا و استراتژی‌های چندبخشی

با وجود پایین بودن کارمزد اختیار معامله، در معاملات با پریمیوم بالا یا استراتژی‌های چندمرحله‌ای مانند اسپردها، اثر کارمزد بر سود نهایی محسوس است. در این موارد:

معاملات با پریمیوم بالا: هرچه قیمت قرارداد بیشتر باشد، کارمزد نهایی نیز افزایش پیدا می‌کند.

معاملات پرتعداد: معامله‌گران کوتاه‌مدت یا نوسان‌گیر باید مجموع کارمزد رفت و برگشت معاملات را محاسبه کنند.

استراتژی‌های چندسویه (مثل اسپردها): برای هر بخش قرارداد، کارمزد جداگانه اعمال می‌شود و اثر تجمعی آن بر سود نهایی بیشتر است.

• معاملات کوچک و اسکالپینگ

در معاملات کوتاه‌مدت و استراتژی‌های اسکالپ، حتی کارمزدهای جزئی می‌توانند بخش قابل توجهی از سود را کاهش دهند. معامله‌گران فعال باید:

قراردادهای با پریمیوم پایین: درصد واقعی کارمزد نسبت به ارزش معامله بیشتر است و ممکن است سود خالص کاهش یابد.

معاملات پرتعداد: هر معامله شامل کارمزد است؛ جمع هزینه‌ها باید در طول روز یا هفته بررسی شود.

برنامه‌ریزی نقدینگی: کارمزدها باید قبل از ورود به معامله در تحلیل نقطه سر به سر لحاظ شوند.

استراتژی‌های کوچک و پرتکرار: حتی تفاوت‌های کوچک در کارمزد می‌تواند تعیین‌کننده موفقیت یا شکست یک استراتژی باشد.

در نهایت، چه در معاملات با حجم بالا و چه در معاملات کوتاه‌مدت، آگاهی دقیق از کارمزد در اختیار معامله بخش حیاتی مدیریت ریسک و تصمیم‌گیری مالی محسوب می‌شود.

نکات کلیدی درباره کارمزد اختیار معامله

• کارمزد از هر طرف معامله (خریدار و فروشنده) دریافت می‌شود.
• کارمزد اعمال قرارداد نیز جداگانه محاسبه می‌شود.
• برای قراردادهایی با پریمیوم بسیار پایین، کارمزد تقریبا ناچیز است.
• در قراردادهای دور از قیمت (Out of the Money)، به دلیل پریمیوم‌های پایین، پرداخت کارمزد اختیار معامله تأثیر زیادی بر هزینه نهایی ندارد.
• قبل از باز کردن هر موقعیت، بهتر است سود و زیان خالص (Net Profit/Loss) همراه با کارمزد اختیار معامله محاسبه شود.

کارمزد اعمال قرارداد اختیار معامله

کارمزد اعمال قرارداد اختیار معامله یکی از مهم‌ترین بخش‌های ساختار هزینه‌ای بازار آپشن است و بسیاری از معامله‌گران، مخصوصا افراد تازه‌وارد، کمتر به آن توجه می‌کنند. شناخت دقیق این بخش از کارمزد اختیار معامله باعث می‌شود تحلیل سود و زیان معاملات با دقت بیشتری انجام شود و تصمیم‌گیری در مورد زمان خروج یا اعمال قرارداد آگاهانه‌تر باشد.

کارمزد اعمال زمانی از طرف معامله‌گران دریافت می‌شود که قرارداد اختیار معامله وارد مرحله اعمال شود، یعنی خریدار تصمیم بگیرد از حق قانونی خود برای خرید یا فروش دارایی پایه استفاده کند. در این شرایط، بسته به اینکه تسویه قرارداد فیزیکی باشد یا نقدی، مبلغی مشخص از هر دو طرف معامله به‌عنوان بخشی از کارمزد اختیار معامله کسر می‌شود.

فرمول محاسبه کارمزد اعمال در اختیار معامله

در بازار ایران، مقدار کارمزد اعمال برای قراردادهای اختیار معامله برابر با

کارمزد اعمال = قیمت اعمال × اندازه قرارداد × 0.0005

است، که نشان می‌دهد که کارمزد اعمال کاملا بر پایه قیمت اعمال و تعداد واحدهای قراردادی محاسبه می‌شود، بنابراین معامله‌گرانی که حجم بیشتری از قراردادها را نگه می‌دارند باید به‌صورت دقیق‌تری این هزینه را در مدیریت سرمایه لحاظ کنند.

مثال عددی از محاسبه کارمزد اعمال در اختیار معامله

اگر قیمت اعمال یک قرارداد ۲۰۰ تومان و اندازه قرارداد ۱۰۰۰ سهم باشد، مقدار کارمزد اعمال به صورت زیر محاسبه می‌شود:

200 × 1000 × 0.0005 = 100 تومان

یعنی هنگام اعمال قرارداد، ۱۰۰ تومان به‌عنوان کارمزد اعمال از خریدار و همچنین ۱۰۰ تومان از فروشنده دریافت می‌شود. این مقدار برای هر قرارداد به‌طور جداگانه محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، اگر معامله‌گر ۵ قرارداد در اختیار داشته باشد، کارمزد اعمال به تناسب افزایش یافته و برابر با ۵۰۰ تومان خواهد بود.

تفاوت کارمزد اعمال در اختیار خرید (Call) و اختیار فروش (Put)

اگرچه فرمول محاسبه کارمزد اعمال برای قراردادهای اختیار خرید و فروش یکسان است، اما جریان نقدی و نحوه پرداخت هزینه‌ها در هر نوع قرارداد متفاوت است و این تفاوت می‌تواند بر مدیریت سرمایه و تحلیل سود و زیان تاثیرگذار باشد.

اختیار خرید (Call):

هنگام اعمال قرارداد Call، خریدار حق خرید دارایی پایه را اجرا می‌کند. در این حالت، خریدار مبلغ کارمزد اعمال را پرداخت می‌کند و این هزینه بخشی از مجموع هزینه معامله برای او محسوب می‌شود. فروشنده سهم را تحویل می‌دهد و کارمزد اعمال از سمت خریدار پرداخت می‌شود.

اختیار فروش (Put):

در قرارداد Put، خریدار حق فروش دارایی پایه را اعمال می‌کند. در این حالت، فروشنده دارایی پایه موظف به پرداخت کارمزد اعمال و اجرای تعهدات خود است. این بدان معناست که جریان نقدی کارمزد در این نوع قرارداد از سمت فروشنده برداشت می‌شود.

نکات کلیدی کارمزد اعمال در اختیار معامله برای معامله‌گران

• همیشه قبل از ورود به معامله، کارمزد اختیار معامله را در محاسبات سود و زیان لحاظ کنید.
• بسیاری از معاملات در ظاهر سودآور هستند اما پس از اعمال کارمزد، سود خالص کاهش می‌یابد.
• در معاملات کم‌حجم، کارمزدها تأثیر بیشتری نسبت به معاملات پرحجم دارند.
• در استراتژی‌هایی مثل اسپردها، کالر، پروتکتیو پوت یا لانگ‌استرادل حتما کارمزد اعمال را به‌صورت جداگانه برای هر پایه محاسبه کنید.
• در تسویه فیزیکی، کارمزد اختیار معامله علاوه بر کارمزد خرید یا فروش سهام محاسبه می‌شود، بنابراین ترکیب این دو کارمزد باید همزمان در تحلیل قرار گیرد.
• هزینه اعمال در روز سررسید می‌تواند بخشی از سود یک استراتژی را خنثی کند، بنابراین قبل از اعمال، سناریوی عدم اعمال را نیز بررسی کنید.

درک صحیح از کارمزد اختیار معامله و به‌ویژه کارمزد اعمال، نقش مهمی در مدیریت ریسک و انتخاب بهترین استراتژی معاملاتی دارد. این هزینه ممکن است در نگاه اول جزئی به نظر برسد، اما در معاملات پرتعداد یا قراردادهایی با اندازه بالا، اثر آن بر نتیجه نهایی کاملا محسوس است. بنابراین، هر معامله‌گر حرفه‌ای یا مبتدی باید هنگام طراحی استراتژی‌های معاملاتی، این بخش از هزینه‌ها را به‌طور دقیق در محاسبات خود لحاظ کند.

نکات کاربردی کارمزد اختیار معامله

علاوه بر کارمزد پایه خرید، فروش و اعمال قرارداد، برخی شرایط و جزئیات حرفه‌ای می‌توانند هزینه واقعی معاملات را تغییر دهند. این نکات شامل حداقل کارمزد تعیین‌شده توسط کارگزاری‌ها، تخفیف‌ها در معاملات بلوکی، و تغییرات احتمالی نرخ‌های مصوب سازمان بورس است. آشنایی با این موارد برای معامله‌گران حرفه‌ای و کسانی که حجم بالایی معامله می‌کنند، اهمیت ویژه‌ای دارد. در ادامه، این نکات مهم و کاربردی را مورد بررسی قرار گرفته است:

• حداقل کارمزد (Minimum Fee) در برخی کارگزاری‌ها

در برخی کارگزاری‌ها، حتی اگر ارزش قرارداد اختیار معامله بسیار کم باشد، یک حداقل مبلغ کارمزد برای هر معامله تعیین شده است (مثلا ۳۰ تومان). این بدان معناست که برای قراردادهایی با پریمیوم پایین، درصد واقعی کارمزد در اختیار معامله ممکن است از نرخ استاندارد 0.00103 بیشتر شود. معامله‌گران باید این موضوع را در محاسبات سود و زیان خود لحاظ کنند، زیرا حتی در معاملات کوچک، این حداقل کارمزد می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر نتیجه نهایی داشته باشد.

• کارمزد اختیار معامله در معاملات بلوکی

برای معامله‌گران حرفه‌ای که حجم بالایی از قراردادهای اختیار معامله را خرید و فروش می‌کنند، شرایط کارمزد ممکن است متفاوت باشد. در معاملات بلوکی یا عمده، برخی کارگزاری‌ها تخفیف یا ساختار کارمزد ویژه‌ای ارائه می‌دهند. به همین دلیل، قبل از انجام معاملات بزرگ، بررسی دقیق میزان کارمزد در اختیار معامله و مشاوره با کارگزاری ضروری است تا هزینه نهایی معاملات بهینه شود.

• تاثیر تغییرات سازمان بورس و امکان تغییر نرخ‌های کارمزد

نرخ‌های کارمزد در اختیار معامله تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار قرار دارند و ممکن است از زمان به زمان تغییر کنند. معامله‌گران باید توجه داشته باشند که برای دقیق‌ترین محاسبه هزینه‌های معاملاتی، همواره آخرین نرخ‌های اعلام‌شده را از سایت سازمان بورس یا کارگزاری خود بررسی کنند. عدم توجه به این نکته می‌تواند منجر به تخمین نادرست سود و زیان و تصمیم‌گیری اشتباه شود.

• کارمزد بستن موقعیت در اختیار معامله

در بازار آپشن بستن موقعیت معاملاتی (Close Position) نیز مشمول کارمزد اختیار معامله می‌شود. بسیاری از معامله‌گران، تصور می‌کنند تنها خرید یا فروش اولیه قرارداد شامل هزینه است، اما هنگام بستن موقعیت چه برای قفل سود، کاهش ریسک، یا خروج از معامله کارمزد جداگانه‌ای دریافت می‌شود.

• کارمزد در معاملات بازارگردانی آپشن

بازارگردان‌ها یا Market Makers نقش کلیدی در تأمین نقدینگی بازار اختیار معامله دارند. به همین دلیل، در بسیاری از بورس‌ها و کارگزاری‌ها، آن‌ها ممکن است کارمزد ترجیحی یا تخفیف ویژه دریافت کنند. این تخفیف‌ها معمولا شامل نرخ کارمزد پایین‌تر برای هر معامله نسبت به معامله‌گران عادی، شرایط ویژه برای حجم بالای معاملات و تسویه سریع قراردادها و امکان کاهش کارمزد تجمعی در استراتژی‌های چندبخشی می‌شوند.

کارمزد بستن موقعیت:

1. برای هر معامله بسته‌شده، کارمزد مشابه کارمزد فروش محاسبه می‌شود
2. معامله‌گر باید مجموع کارمزد خرید، فروش و بستن موقعیت را در محاسبه سود و زیان نهایی لحاظ کند.
3. نادیده گرفتن این هزینه کوچک می‌تواند در معاملات پرتعداد یا استراتژی‌های چندبخشی، تأثیر قابل توجهی بر سود خالص داشته باشد.

نکات مالیاتی و مقررات مربوط به هزینه‌ها در بازار آپشن

در کنار بررسی انواع کارمزد اختیار معامله، آگاهی از قوانین مالیاتی نیز برای معامله‌گران اهمیت زیادی دارد. ساختار مالیات در بازار مشتقات ایران نسبت به بازار نقدی سهام ساده‌تر است و این موضوع باعث می‌شود هزینه نهایی معاملات برای بسیاری از معامله‌گران کمتر باشد. در ادامه، مهم‌ترین مقررات مالیاتی مرتبط با معاملات اختیار معامله را به‌صورت کامل مورد بررسی قرار گرفته است.

• معافیت مالیاتی خریداران قراردادهای اختیار معامله

یکی از مزیت‌های مهم بازار آپشن این است که خریدار قرارداد اختیار معامله در هیچ‌یک از مراحل خرید، فروش یا اعمال، مالیاتی پرداخت نمی‌کند. این معافیت باعث می‌شود بخش بزرگی از هزینه‌های جانبی حذف شود و تاثیر مستقیم بر کاهش مجموع کارمزد اختیار معامله برای خریداران داشته باشد. همین موضوع، استفاده از آپشن را برای معامله‌گران مبتدی که حساسیت بیشتری نسبت به هزینه‌ها دارند، به گزینه‌ای مناسب تبدیل می‌کند.

• مالیات فروشنده در تسویه فیزیکی قراردادهای اختیار خرید

اگر تسویه قرارداد به‌صورت فیزیکی باشد و فروشنده مجبور شود سهام را در روز اعمال تحویل دهد، فروشنده باید مالیاتی معادل ۰.۵ درصد ارزش قرارداد پرداخت کند. این مالیات مشابه همان مالیاتی است که در فروش سهام در بازار نقدی دریافت می‌شود. بنابراین معامله‌گران حرفه‌ای که حجم بالای موقعیت فروش (Short) دارند باید این هزینه را در کنار کارمزد اختیار معامله محاسبه و مدیریت کنند.

• معافیت ابزارهای مشتقه از مالیات نقل‌ و انتقال

ابزارهای مشتقه در بازار ایران، از جمله قراردادهای آتی و اختیار معامله، طبق مقررات فعلی کاملاً از مالیات نقل و انتقال معاف هستند. به بیان ساده، به‌جز مواردی مانند تسویه فیزیکی، معامله‌گران هیچ نوع مالیات اضافه‌ای پرداخت نمی‌کنند و تنها هزینه اصلی همان کارمزد اختیار معامله است. این موضوع باعث می‌شود نسبت هزینه به بازده در معاملات مشتقه بسیار پایین‌تر از بازار نقدی سهام باشد.

• مقایسه مالیات و کارمزد اختیار معامله با معاملات سهام

در بازار نقدی، مجموع کارمزد و مالیات خرید و فروش سهام معمولا حدود ۱.۵ درصد ارزش معامله است. اما در بازار اختیار معامله، این عدد به‌طور متوسط کمتر از ۰.۲ درصد است. این اختلاف قابل توجه باعث شده است بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای برای پوشش ریسک، کسب سود از نوسانات یا اجرای استراتژی‌های پیچیده، به سمت اختیار معامله گرایش پیدا کنند؛ چرا که کارمزد اختیار معامله بسیار کمتر بوده و سود خالص تحت تأثیر کمتری قرار می‌گیرد.

نکات تکمیلی و کاربردی برای بهبود عملکرد معامله‌گران

• همیشه قبل از ورود به معامله، مجموع کارمزد اختیار معامله و مالیات احتمالی را در محاسبه سود و زیان لحاظ کنید.
• معاملات کوچک در ظاهر هزینه کمی دارند، اما اگر تعداد معامله زیاد شود، کارمزدها اثر قابل توجهی خواهند داشت.
• معمولا هنگام اعمال قرارداد، تسویه می‌تواند به صورت نقدی یا فیزیکی انجام شود. مالیات فقط در تسویه فیزیکی اهمیت دارد. در حالت تسویه نقدی، معمولا معامله‌گر تنها مابه‌التفاوت قیمت تسویه را دریافت یا پرداخت می‌کند و کارمزد اعمال برای این حالت معمولا صفر در نظر گرفته می‌شود.
• سازمان بورس ممکن است مقررات کارمزد تسویه نقدی را به‌روزرسانی کند و معامله‌گران موظف به پرداخت هزینه‌ای جزئی در این حالت شوند. بنابراین، حتی اگر اکنون کارمزد تسویه نقدی صفر باشد، معامله‌گران در حجم بالا باید از امکان تغییر آن آگاه باشند و قبل از اعمال قرارداد، آخرین نرخ‌ها و قوانین را از سایت بورس یا کارگزاری خود بررسی کنند.
• در استراتژی‌های چندمرحله‌ای مانند اسپرد، باترفلای، استرادل یا استرنگل، کارمزدها را برای هر پایه جداگانه محاسبه کنید.
• در روز سررسید، تصمیم‌گیری برای اعمال یا عدم اعمال موقعیت فروش (Short) باید همراه با بررسی مالیات ۰.۵ درصد باشد.
• اگر قراردادهای زیادی در اختیار دارید، یک جدول مدیریتی برای ثبت کارمزد اختیار معامله، مالیات احتمالی و سود خالص تهیه کنید تا مدیریت ریسک دقیق‌تر شود.

اهمیت درک کارمزد اختیار معامله در استراتژی‌ها

شناخت دقیق کارمزد اختیار معامله بخش مهمی از طراحی و اجرای استراتژی‌های معاملاتی در بازار آپشن است. بسیاری از استراتژی‌های معروف این بازار، مانند اسپردها، استرادل، استرنگل، ریسک‌پوشی و حتی معاملات خنثی، از ترکیب چند موقعیت خرید و فروش تشکیل شده‌اند. در چنین شرایطی، هر قرارداد به‌صورت جداگانه مشمول کارمزد است و اگر معامله‌گر به ساختار کارمزد اختیار معامله تسلط کافی نداشته باشد، سود یا زیان واقعی او با تصور اولیه‌اش تفاوت چشمگیری خواهد داشت.

برای مثال، در استراتژی استرادل، معامله‌گر به‌طور هم‌زمان یک اختیار خرید و یک اختیار فروش خریداری می‌کند. اگر کارمزد خرید هریک از این قراردادها و همچنین کارمزد خروج از موقعیت در محاسبات لحاظ نشود، نقطه‌ سربه‌سر استراتژی اشتباه محاسبه می‌شود و نتیجه تحلیل کاملاً نادرست خواهد بود. اضافه شدن کارمزد اختیار معامله به مدل‌های تحلیلی، باعث می‌شود معامله‌گر دقیقاً بداند در چه قیمتی وارد سود می‌شود و چه زمانی خروج از معامله برای او به‌صرفه است.

چرا کارمزد اختیار معامله برای معامله‌گران مهم‌ است؟

استراتژی‌های چند بخشی مانند اسپرد عمودی، اسپرد تقویمی، باترفلای یا کاندور شامل چندین قرارداد هستند که مجموع کارمزد آن‌ها ممکن است بخش قابل توجهی از سود را کاهش دهد. معامله‌گران حرفه‌ای معمولا حجم بالاتری معامله می‌کنند، بنابراین کوچک‌ترین اشتباه در محاسبه کارمزد اختیار معامله می‌تواند سود یک روز معاملاتی را به‌طور کامل از بین ببرد.

در استراتژی‌های مبتنی بر نوسان‌گیری یا معاملات کوتاه‌مدت، کارمزدها سهم بیشتری از نتیجه نهایی را اشغال می‌کنند؛ در نتیجه دقت در محاسبات ضروری‌تر است.قبل از اجرای هر استراتژی، تعداد قراردادهایی را که قرار است بخرید یا بفروشید همراه با کارمزد آن‌ها در یک جدول ساده یادداشت کنید.

هنگام محاسبه نقطه سربه‌سر، علاوه بر قیمت قرارداد، کارمزد خرید، فروش و اعمال را نیز وارد فرمول کنید تا تخمین نادرست نداشته باشید.

معاملات بیش‌ازحد (Overtrading) می‌تواند حتی در صورت تحلیل درست منتهی به زیان شود، زیرا مجموع کارمزد اختیار معامله افزایش می‌یابد.

در استراتژی‌های پیچیده، کارمزد هر مرحله را در مدل ریسک‌سنجی (Risk Model) وارد کنید.

هنگام طراحی اسپردها یا معاملات چندلایه، اثر کارمزد بر پهنای سود (Profit Range) و کاهش نرخ بازدهی را ارزیابی کنید.

در استراتژی‌هایی که احتمال اعمال قرارداد وجود دارد (مانند خرید Call در سهام صعودی)، کارمزد اعمال را نیز از ابتدا در محاسبات بیاورید.

جمع‌بندی نهایی درباره کارمزد اختیار معامله

در پایان، برای داشتن یک تصویر روشن از ساختار هزینه‌ها در بازار آپشن، باید بدانیم که کارمزد اختیار معامله از دو بخش اصلی تشکیل می‌شود. بخش اول مربوط به کارمزد خرید و فروش قرارداد اختیار معامله است که بر اساس پریمیوم و با نرخ حدود ۰.۰۰۱۰۳ از ارزش معامله محاسبه می‌شود. بخش دوم نیز کارمزد اعمال قرارداد اختیار معامله است که هنگام اعمال حق خرید یا فروش و با نرخ ۰.۰۰۰۵ از ارزش قرارداد بر مبنای قیمت اعمال دریافت می‌شود.

این دو جزء در کنار هم، هسته اصلی هزینه‌های مستقیم معامله‌گران در بازار آپشن را شکل می‌دهند.

از نظر مالیاتی، ساختار بازار مشتقات از جمله اختیار معامله، به‌گونه‌ای طراحی شده که در اکثر مواقع خریداران معاف از مالیات باشند. تنها زمانی که قرارداد به‌صورت تسویه فیزیکی اجرا می‌شود، فروشنده ملزم به پرداخت مالیات مشابه فروش سهام است. این ویژگی باعث شده است که در مقایسه با بازار نقدی، کارمزد اختیار معامله و هزینه‌های جانبی آن بسیار کمتر و اقتصادی‌تر باشد.

هر معامله‌گر حرفه‌ای یا مبتدی باید این واقعیت را درک کند که موفقیت در بازار آپشن تنها وابسته به تحلیل جهت قیمت یا پیش‌بینی نوسانات نیست، بلکه آگاهی دقیق از کارمزد اختیار معامله، هزینه اعمال و نحوه تأثیر این موارد بر سود و زیان نهایی یکی از مهم‌ترین پایه‌های تصمیم‌گیری صحیح است. یک خطای کوچک در محاسبه کارمزدها می‌تواند سود یک معامله را کمتر نشان دهد یا حتی معامله را وارد زیان کند، به‌ویژه در استراتژی‌هایی که شامل چندین قرارداد خرید و فروش هستند.

در بازار مشتقه، جزئیات کوچک تأثیرهای بزرگی بر نتیجه دارند. کارمزد اختیار معامله اگرچه در ظاهر مبلغ کمی است، اما در معاملات پرتعداد یا استراتژی‌های چندبخشی، نقش حیاتی در تعیین سود خالص ایفا می‌کند. بنابراین شناخت کامل ساختار کارمزد و درک اثر آن بر مدل‌های معاملاتی، نه تنها یک توصیه، بلکه ضروری‌ترین مهارت برای موفقیت بلندمدت در معاملات اختیار معامله است.

جدول کارمزد اختیار معامله